Hall Pass

Er was een tijd dat komedies à la Dumb & Dumber en There's Something About Mary niet alleen door het publiek opgemerkt werden. Ook critici zagen de kracht van degelijke komedies. Toch waren dergelijke films moeilijk te vinden tussen alle platvloerse brol zoals de zoveelste Scary Movie-sequel of spin-off. Hall Pass staat tussen die twee vuren. Enerzijds een heel grappige film met enkele platte, maar weldoordachte grappen. Anderzijds te ondermaats om echt uit te blinken.

In de hoofdrol twee mannen; Rick (Owen Wilson) en Fred (Jason Sudeikis), verankerd in hun 'gelukkig' getrouwde leventje. Het is bij momenten zielig om de twee mannen bezig te zien, ontroofd van hun mannelijke trots. Ze wenden zich dan maar tot de dagelijkse vuile praat over rondborstige leeghoofden en geven hun ogen de kost, onder andere met de geniale vondst om denkbeeldige foto's te nemen voor de 'spankbank'.

Hun vrouwen zijn het niet eens met dit (toch wel nog onschuldige) gedrag en besluiten hun mannen een vrijkaart te geven. Een weekje uit het huwelijk, zodat Rick en Fred hun mannelijkheid kunnen laten botvieren. Beiden hebben de tijd van hun leven, aangezien ze nu hun schroom helemaal overboord kunnen gooien. Wat volgt is een rollercoaster aan snedige grapjes, situatiehumor en natuurlijk de nodige seksuele fantasieën, met alle hilarische resultaten van dien. Toch blijkt het single leven lang niet meer zo perfect te zijn als toen ze jong waren.

De interactie tussen de verschillende personages werkt heel goed en er worden typetjes neergezet, iets wat altijd wel werkt in komedie. Het verhaal zelf gaat echter nergens heen, want meer dan een idee is er niet en met zoveel ongelooflijke clichés is het moeilijk om het einde niet te voorspellen. De film moet het vooral hebben van woordspelingen, vuile gedachten en wat bloot, want tegenwoordig lijkt meer dan een borst in beeld ook geen taboe meer te zijn in de Verenigde Staten.

Steffen Bogaerts Helemaal (niet) akkoord? Lees de