A Quiet Place: Part Two

We zaten eigenlijk niet te wachten op deze sequel, zoals wel vaker het geval is. Het meer dan geslaagde A Quiet Place, een onverwachte hit in 2018, kende een tragische maar afgeronde afloop en leek daarnaast als horrorfilm zijn concept ten volle uitgespeeld te hebben. Daar blijkt nu dan ook weinig te kunnen aan toegevoegd worden, zij het dat dit tweede deel wel opnieuw lekker spannend is.

Dit vervolg gaat letterlijk meteen verder waar deel één eindigde. De familie Abbott kijkt tegen een compleet vernielde schuilplaats aan nadat ze ontdekt werden door de monsters met het verfijnde gehoor en ziet zich genoodzaakt weg te trekken van wat zowat een jaar hun veilige nest was. Vooraleer we hun belevenissen verder volgen, krijgen we eerst te zien hoe ze destijds het begin van de invasie ervaarden. Het geeft schrijver en regisseur John Krasinski vooral de kans zijn eigen personage nogmaals te laten opdraven, maar heel essentieel voelt deze terugblik niet aan. Dat de kindacteurs er bovendien een stuk ouder uitzien, laat ook niet aanvoelen dat deze gebeurtenissen intussen ver achter hen liggen.

Daarna gaan de personages min of meer elk hun eigen weg, wat op zich voor twee best entertainende verhaallijnen zorgt die echter samenhorigheid missen. Het afwisselende vertelstandpunt haalt de kijker te vaak uit de beleving en voelt zeker op de spannende momenten aan als een trucje om het verhaal te rekken. Verder blijken de gebeurtenissen in deze film zich daarnaast op amper enkele dagen af te spelen, waardoor ze na de aanslepende uitzichtloosheid uit de vorige film finaal als een anekdote aanvoelen.

Bij momenten heerlijk spannend, maar finaal overbodig vervolg

Niettemin gaat Krasinski vaardig aan de slag en bereikt hij meer dan eens een fatsoenlijke spanningsopbouw die de kijker nu en dan de adem laat inhouden. Toch bevat de plot weinig verrassing, zijn de personages haast puur functioneel en misten we de familiedynamiek uit de vorige film. De misschien ondoordachte beslissing om de kijker op het einde niet te tonen wat hij precies wil, zorgt bovendien voor enige frustratie en doet zelfs weinig subtiel vermoeden dat er absoluut een derde fim moet verschijnen. Aangezien de twee jonge acteurs - Noah Jupe en Millicent Simmonds doen dat wel erg goed - tegen dan echt jongvolwassen zullen zijn, zetten de makers er dan maar beter haast achter maar eigenlijk vragen we ons af of het gegeven niet opgebruikt is.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de