Where'd You Go, Bernadette

Toen Boyhood in 2014 tal van filmprijzen wegkaapte, leek er eindelijk consensus te zijn over het talent van Richard Linklater. Toch is hij sindsdien weer wat naar de achtergrond verdwenen. Na Boyhood volgden bescheiden applausjes voor het gruwelijk ondergewaardeerde Everybody Wants Some! en het drama Last Flag Flying, die bij ons amper een publiek vonden. Ondanks de aanwezigheid van de grootse Cate Blanchett, bleef ook Where'd You Go, Bernadette onder de radar.

Blanchett vindt alweer meesterlijk gelaagdheid in het personage van Bernadette Cox, een ooit veelbelovende architecte die zich gevangen voelt in een al te huiselijk leven. Enkele aanvaringen en frustraties dwingen haar omgeving om maar eens perk en paal te stellen aan haar humeurigheid.

Bernadette is aanvankelijk een nogal traditionele tragikomedie die op gekende wijze de burgerlijke buitenwijkmentaliteit laat botsen met de opstandige persoonlijkheid van een kunstzinnige ziel. Kirsten Wiig is ietwat stereotiep gecast als de veroordelende buurvrouw die Bernadette voortdurend confronteert met haar tekortkomingen. Bernadette's echtgenoot (de altijd fijne Billy Crudup) en haar tienerdochter (de frisse debutante Emma Nelson) stellen zich flexibel op tegenover Bernadette's excentriciteiten maar hoe leefbaar blijft dat allemaal? De film zoekt er op amusante wijze een antwoord op.

Deze romanverfilming lijkt zich iets te makkelijk in zijn genre te nestelen, terwijl we van Linklater net dat tikkeltje meer originaliteit verwachten. De locaties - een half vervallen landhuis en Antarctica - en de setting in de wereld van de architectuur geven de film weliswaar karakter, maar finaal is dit toch een wat stereotiepe bitterzoete komedie over rijkemensenproblemen en is de fuck you! van de protagoniste een beproefd narratief gegeven.

Blanchett voegt gelaagdheid en charme toe aan een wat stereotiepe tragikomedie

De cast tilt de boel echter naar een hoger niveau. Er wordt aanstekelijk geacteerd waardoor interessante personages ontstaan die al bij al het cliché overstijgen. Vooral Blanchett, genomineerd voor een Golden Globe, is opnieuw een enorm genoegen. Het lauwe onthaal van de film trok een streep door haar oscarkansen - en dat in een jaar waarin de belachelijk overschatte Renée Zellweger alle prijzen wegkaapte voor een wel erg middelmatige en geforceerde vertolking in Judy, maar ze draagt Where'd You Go, Bernadette zoals alleen zij dat kan.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de