Dit was 2023
2023 lijkt zich ogenschijnlijk niet gemanisfesteerd te hebben als een opmerkelijk filmjaar maar dat twee van de meest succesvolle producties géén superheldenfilms waren maar een speelgoedverfilming met feministische inslag en een loodzware biografische prent over de uitvinder van de atoombom, zal misschien toch dit jaar definiëren - en dus niet dat The Little Mermaid plots een kleurtje had. Is 2023 dat filmjaar dat aantoonde dat er nog ruimte is voor minder leeghoofdig vertier, dat het publiek ondanks het streamingaanbod de deur blijft uitgaan om naar de bioscoop te gaan en dat de cinema dus nog lang niet dood is?
Hoe hebben wij het voorbije filmjaar ervaren?
Bij ons
De Belgische oscarinzending was het bruisende debuut van duivel-doet-al Baloji maar Augure heeft eigenlijk erg weinig losgemaakt, ook al was er een bekroning in Cannes. Ook het ontroerende drama Zeevonk is bijgebleven, net zoals we ook Holly van Fien Troch konden appreciëren, ondanks de te hoge raadselachtigheid.
Het oorlogsdrama Wil kreeg een verdiende appreciatie, en ook een andere boekverfilming - Het Smelt - werd breed gewaardeerd, ook al sukkelen beide film met productionele beperkingen en weten ze toch niet even krachtig te zijn als de romans. Maar dit zijn wel producties waar je als land mee naar buiten durft komen. Bas Devos zorgde met Here opnieuw voor een innemende prent, maar de brede release is pas voor januari, dus die zien we volgend jaar wel in dit overzicht terug.
Baghdad Messi, The Chapel en J'aime la vie scoorden minder op vlak van originaliteit. Te waarderen in hun betrachtingen om menselijke verhalen te brengen, bleken deze te karakterloze films minder impact te hebben op de kijker dan gehoopt. Ook Jan Verheyen was er weer bij - dikke duim voor productiviteit! - maar Het Geheugenspel was een lachertje.
Er was nog meer. Dorothée Van Den Berghe stuurde Ruth Beeckmans de baan op in Aller/Retour, Jessica Woodworth weet mogelijk opnieuw te bekoren met Luka en Ward Kerremans probeerde in de psychothriller Noise naar verluidt vruchteloos alle genreclichés te ontwijken. Maar helaas verliep de release van de prenten ergens buiten onze waarneming.
Gestreamd
Van alle producties die de bioscoop oversloegen, bleken Saltburn, The Killer, No One Will Save You en The Covenant vier films die we best op het grote doek hadden willen zien. Zeker Guy Ritchie had dit met zijn potige en geladen oorlogsdrama meer verdiend dan bij zijn andere film, Operation Fortune: Ruse de Guerre, die wel in de zalen kwam. Ook Reptile met Benicio Del Toro en Justin Timberlake is ons bijgebleven.
Tegenvallers waren Rebel Moon van Zack Snyder, Leave the World Behind met Julia Roberts, Pain Hustlers met Emily Blunt, Peter Pan & Wendy van David Lowery en The Pale Blue Eye met Christian Bale. De miskleunen bleken in grotere getale aanwezig - alweer. Haunted Mansion, Murder Mystery 2, Red White & Royal Blue, The Mother, Your Place or Mine en You People bleken niet alleen vergetelijk, maar vooral slecht.
In de zalen
Laat ons nog even bij die teleurstellingen blijven. Na het magistrale The Father pakte Florian Zeller uit met het schabouwelijke The Son, een draak van een drama. Daar was iedereen het over eens. Dat ook The Fabelmans van Steven Spielberg slecht toneel was met een hoge cringefactor, bleek toch vooral een KUTmening. We bleken helaas ook erg weinig te ervaren bij The Boy and The Heron van Miyazaki, maar dat zullen de fans flink tegenspreken. Dat Brendan Fraser een Oscar kreeg voor The Whale, tot daar aan toe, maar het bombast droop helaas wel van het scherm.
Andere matige tot slecht bevonden films waren Knock at the Cabin, M3gan, What's Love Got to do with it, Cocaine Bear, Ant-Man and the Wasp: Quantumania, Next Goal Wins, I Wanna Dance with Somebody en A Haunting in Venice.
Bij Indiana Jones and the Dial of Destiny, Barbie, Mission: Impossible - Dead Reckoning 1, John Wick: Chapter 4 en Wonka rinkelden de kassa's flink. Het waren films die we plezier bekeken hebbben zonder dat ze een stempel hebben gedrukt op ons filmjaar. Creatief en opwindend maar te weinig verrassend.
Het beste van 2023
Er viel best te genieten van Nyad, Jeanne du Barry, To Leslie, Inside, Talk to Me, Air, The Inspection, Elemental, La syndicaliste en La ligne. Films die applaus verdienen en allemaal wel ergens in de prijzen vielen. Toch beleven we graag dat tikkeltje meer. Deze films horen zeker bij het beste wat het afgelopen jaar ons geboden heeft maar konden onze top 10 net niet halen: The Quiet Girl, Maestro, The Old Oak, The Holdovers, Passages, en het ondergewaardeerde Empire of Light.
Uiteindelijk wordt de KUT-top 2023 gevormd door deze films:
10. The Banshees of Inisherin
9. Women Talking
8. Past Lives
7. Asteroid City
6. Anatamie d'une chute
5. Oppenheimer
4. Killers of the Flower Moon
3. Aftersun
2. Tár
1. Babylon
Een zeer ondergewaardeerd, compromisloos meesterwerk, die de chaos, de smerigheid, de nostalgie en de sensatie vat van een mythische periode. Geen spek naar ieders bek maar wat ons betreft een niet te overtreffen waagstuk.
We wensen jullie een spetterend 2024 met prachtige bioscoopmomenten.